Dr. DEVA /
Bazı duygular susarak değil, konuşarak iyileşir. Peki, kalbimizin en mahrem köşelerinde taşıdığımız sessizlik, gerçekten bizi koruyor mu yoksa içten içe tüketiyor mu?
SORU
“Size yazarken utanıyorum ama artık bu yükü tek başıma taşıyamayacağımı hissediyorum. Evliliğimizde her şey yolunda gibi görünüyor, eşimi seviyorum. O da beni seviyor; ama yıllardır içimizde büyüttüğümüz bir dilek var: Çocuk sahibi olmak. Ne var ki, ben cinsel anlamda neredeyse hiç istek duymuyorum. Eşim bu konuda anlayışlı olsa da sessizliğimiz artık bizi içten içe tüketiyor. Konu açıldığında bile yüzüm kızarıyor, dilim dönmüyor. Utanıyorum, kendimi yetersiz hissediyorum. Ama artık zaman geçiyor; bu sessizliğin içinde kaybolmak istemiyorum. Ne yapmalıyım? Bu tür durumlarda ilk adımı nasıl atmak gerekir?”
(Rumuz: Utangaç)
CEVAP
. . .
