Zamanı Yönetemiyorum rumuza ile soru gönderen Saygıdeğer Kardeşim,
Sorunuza cevap vermeden önce, zaman hakkında bir iki konuya açıklık getirmek isterim. “Zamanı yönetemiyorum!” itirafı bana kalırsa anlam itibariyle biraz eksik kalan bir ifadedir. Zaman, zaten bizler tarafından yönetilemez; o, bir seyirde gider. Önemli olan kendi seyrinde giden zamana bizlerin ayak uydurması, uydurabilmesidir. Zamanı kendi hâlinde giden bir trene, bizleri de bavullarımızla o trende yerini almaya çalışan yolculara benzetebiliriz. Bavullarımızı iyi bir şekilde yerleştirir ve güzelce koltuklarımıza oturursak rahat rahat seyahat edebiliriz.
Önemli olan, zamanın içinde doğru yere konumlanma/odaklanma, her şeyi yerli yerine koyma ve bizleri rahatsız edebileceğini düşündüğümüz faktörleri yönetebilmektir. Bence zamanı değil, zamanın içindekileri yönetmeye talip olmalıyız. Zamanın içindekilerini doğru yönetebilirsek zaman da bize fırsatlar sunmaya başlayacaktır. Mesela başarı istiyorsanız kâinatta işleyen kanunlara müracaat ederek, yani onları doğru okuyarak başarılı olabilirsiniz. Bu konuda Allah’ın yarattığı kanunlara uygun hareket etmeniz gerekir; yoksa istediğiniz sonuca ulaşamazsınız. Kâinattaki bu kanunlara “adetullah”, “sünnetullah” denir. İlimler de bir manada bu kanunların sonuçlarıdır. İşte bizler bu kanunları iyi okur ve değerlendirirsek zamanın içindekileri yönetmeye talip olabiliriz. Zamana yayılan şeyleri layıkıyla yönetebilmek için kanaatimce gerekli olan en önemli şey, zamanın getirilerine uygun hareket edebilmektir. Çok değil, daha on beş yirmi sene evvel teknoloji devi olarak anılan telefon markaları, zamana uygun hareket etmedikleri için teknoloji çöplüğündeki yerlerini aldılar. Zaman hareketli bir kavramdır, ve kendince bir hızı vardır. Bu hıza ayak uydurabilirsek zamanı daha verimli kullanabiliriz.
Şimdi özel hayatımda faydalandığım bazı tedbir ve yöntemleri sizinle paylaşacağım.
- Japonların da kullandığı bir yöntem var ki ben de istifade ediyorum: Yapılacak işleri sınıflamak ve sınırlandırmak. Yapacağınız işler önünüzde bir yığın gibi duruyorsa önce sıraya koyun ve sınıflandırın. Sonra da sınırlarını belirleyin. Mesela bilgisayarınızda üç dosya yapın: Yapılacaklar, devam edenler ve bitenler. Buna, matematiksel düşünce de diyebiliriz. Meseleleri matematiksel kalıplarla kolaylaştırıp çözüme ulaşmaya çalışın.
- Bir diğer önemli mesele de işleri çeşitlendirme ve işten işe geçme. Bir işten yorulduğumuzda kolayca bir diğerine geçebiliriz. Diyelim ki yoğun sosyolojik analizler gerektiren bir dönem ödevimiz var. Sosyolojik ve felsefi okumalar yapmamız gerekiyor. Eh, bu okumaların zihninizi yoracağı aşikâr. Bu şekilde bir müddet çalıştıktan sonra kısa bir yürüyüş yapmanız yahut sevdiğiniz bir müziği dinlemeniz sizi rahatlatacak, dinlendirecektir.
- Öncelikleri belirleyip gereksiz meşguliyetleri en aza indirme. Geçenlerde bir delikanlı babasını bana şikâyet etti. “Doktor Abi, babamın telefonuna baktım, günde sekiz saatten fazla sosyal medyada dolaşıyor.” dedi. Maalesef bu kadar sosyal medya mesaisi ile hiçbir iş yetişmez.Önemli ve önemsiz meşguliyetleri ayırt edebilmek şarttır!
- Acil başkadır, acele başkadır. Bir kalp damar cerrahisi uzmanı olarak yüzlerce acil ameliyat yaptım ama hiçbirini aceleye getirmedim. Cerrahi müdahaleyi öğretirken asistanlarımıza damarından bıçaklanmış biri geldiğinde önce kanamanın durdurulması gerektiğini öğretiriz. Hemen tamir edilmeye kalkışılırsa hasta kaybedilir. Acil olan eylemler iyi belirlenmeli ve öncelenmeli; nasıl yapılması gerektiği de iyi düşünülmelidir.
- Bir de “bereket” kavramı var ki bazıları için inanması güç bir mefhumdur. Mutlaka tecrübe etmişsinizdir, öyle günler olur ki tek oturuşta bir haftalık işi hâlledersiniz. Her ne kadar bilimsel izahı olmasa da buna zamanın bereketlenmesi diyebiliriz.
Zaman kavramını en doğru şekilde anlayıp layıkıyla değerlendirebilmemiz temennisiyle bereketli zamanlar dilerim.
