Siz hiç, güneşi gördünüz mü çiçeklerde? Ben gördüm. Oysa siz, camlardan, aynalardan ve ışıltılı sulardan bahsettiniz bana. Güneş, dediniz, kendini ancak böyle yansıtır bakanlara.
Açan çiçeklerde baharı herkes görür. Ben de gördüm. Siz hiç gelecek baharı gördünüz mü tohumlarda. Arılar konar göçer vızıltılarla. Kuşlar cıvıltıyla koşar sağa sola. Kim duymaz bu şarkıları, bu bayıltan kokuları? Gelecek bahara bak; rüzgâr olmuş kanatları, bulutlarda.
Ellerim iki bahar tutuyor şimdi. Ayaklarım toprakta ve yolda. Gördünüz mü, çiçeğe durmuş gibiyim, içim huzur? Ben de yeşereceğim gelen baharla.
Gidiyorum, başımda bulutlar, yüzümde yağmur. Biliyorum, ötede masmavi bir göl uyur. Gülüyorum, gözlerim toprakta ve dalda. Ben kaldım. Siz hiç kaldınız mı, iki bahar arasında?
Bir sevinç şarkısı çınlar şimdi. Görüyorum özgür bebekleri; özgür kelebekler gibi rengârenk hepsi. Anneler şen, babalar şen. Siz de görüyor musunuz? El ele tutuşmuş herkes. Uyanan bir gün gibi, sağanak olmuş sevinçleri.
Binmiş bembeyaz atına ümit. Görüyorum, bulutlar yürüyor ötelere. Birazdan bir rüzgâr, savurur tohumları. Alır gider yağmurları, sevinçleri, susayan gönüllere. Yalnız değilim. İki bahar arasında kaldınız siz de.
Siz, hiç, sevdayı gördünüz mü kilitlerde, betonlarda, demirlerde? Ben gördüm. Oysa siz, gözlerden, kalplerden ve tutuşan ellerden bahsettiniz bana. Sevda, dediniz, kendini ancak böyle gösterir âşıklara.
