Zeynep Kayadelen
Young Sheldon, güldürürken düşündüren ve kimi zaman hüzünlendiren hikâyeleriyle üç çocuklu, orta hâlli bir ailenin günlük yaşamını anlatıyor. Bu aile bize, sevgi ve fedakârlığın kadim gücüyle en zor problemlerin bile çözülebileceğini gösteriyor.
Sheldon Cooper’ın ismini duyduğunuzda aklınıza önce ne gelir? Üstün zekâsı mı, asosyalliği mi, yoksa o meşhur Bazinga’sı mı? The Big Bang Theory ile hayatımıza giren bu sıra dışı karakter, Young Sheldon dizisinde köklerine dönüyor. Ancak buradaki Sheldon, henüz Nobel Fizik Ödülü alan bir yetişkin değil, kendi küçük dünyasında büyük mücadeleler veren 9 yaşında bir çocuk. 1980’lerin Teksas’ında geçen bu spin-off, yalnızca eskiye özlem duyanlar için değil, birey ve toplum arasındaki gerilimleri keşfetmek isteyenler için de zengin bir anlatı sunuyor. Dahası, The Big Bang Theory‘yi izlemiş olmanız gerekmiyor; çünkü Young Sheldon, kendi başına ayakta durabilen, sıcak, komik ve düşündürücü bir yapım.
Cooper ailesi
Dizinin kalbinde, zekâsı “sınırsız” ama sosyal becerileri “sınırlı” olan 9 yaşındaki Sheldon yer alıyor. Çocuklar arasında futbolun hayli popüler olduğu Doğu Teksas’ta, işi hiç kolay değil! Hesap makinelerinin bile zorlanacağı işlemleri bir çırpıda yapması muhataplarını şaşkına çevirse de pek sevilen bir karakter değil Sheldon. Espri yeteneği yok denecek kadar az, mecazları anlamakta zorlanıyor ve yaşıtlarıyla ortak hiçbir ilgi alanı yok. Bu “yalnız” kahramanımızın en büyük destekçisi, annesi Mary.
Oldukça dindar ve çocuklarının terbiyesine düşkün olan Mary, kocası ile çocuklarının arasında huzurlu bir tampon bölge gibi. Bir gözü hep çocukların üstünde olduğu için zaman zaman isyan etse de kendine uzanan minik elleri her seferinde tutuyor. Oldukça nahif yapıdaki bu kadın, söz konusu çocukları olduğunda, gözü pek bir savaşçıya dönüşüyor. Sheldon’ın sosyal beceriler konusunda sınıfta kalmasına rağmen akademik başarılardaki uçuşunu izlemek, onun için hem bir gurur kaynağı hem de bir endişe sebebi. Toplum Sheldon’ı olduğu gibi kabul etmese de Mary onu her koşulda destekliyor. Küçük dâhinin arkadaş edinebilmesi için okulun diğer anneleriyle “politik” görüşmeler yapması, hatta doğum günü davetleri için lobi faaliyetleri yürütmesi, seyirciye hem komik hem de duygusal anlar yaşatıyor.
George ise koca göbeğiyle koltuğuna gömülmeyi seven ve ailenin geçimini sağladığı için üstüne düşen her şeyi yaptığını düşünen “eski usul” bir baba. Akşam işten gelip koltuğuna gömülmeyi, bir elinde gazete, diğer elinde televizyon kumandasıyla maç seyretmeyi seviyor. İlk bakışta pek ilgili bir baba izlenimi uyandırmasa da çocuklarının geleceği konusunda iş başa düşünce harekete geçiyor. George, kendi babasının sert bir adam olduğunu sık sık hatırlasa da çocuklarına aynı şekilde davranmıyor ve çocuklarını, kendi babasının asla yapamayacağı bir şekilde, “olduğu gibi” kabul ediyor.
Renkli karakterler
Young Sheldon‘ın en büyük güçlerinden biri, yan karakterlerinin de en az ana kahraman kadar etkileyici olması. Dizi, yalnızca Sheldon’ın parlak zekâsı ve uyum sorunları etrafında dönmüyor; her bir karakter, kendine has özellikleriyle hikâyeyi tamamlıyor ve seyirciyi ekrana bağlamayı başarıyor.
Sheldon’dan beş yaş büyük olmasına rağmen sürekli ondan geride kalan savruk abi Georgie, klasik bir Amerikan ergeni. Akademik başarıya değil, hayata karşı pratik çözümler üretmeye inanıyor. Amerikan futbolu oynayan, partilere gitmek isteyen ve kardeşiyle aynı sınıfta olmaktan utanç duyan biri. Ancak kayıtsız gibi görünen bu “abi” gerektiğinde Sheldon’a kol kanat germekten geri durmuyor.
Sheldon’ın sevimli ikizi Missy, olayların merkezinde olmasa da çok sevilen bir karakter. Zekâ konusunda ikizi kadar parlak olmasa da duygusal zekâsıyla dikkat çekiyor. O da abisi Georgie gibi Sheldon’ın gölgesinde kalmanın bazen hüznünü, bazen de öfkesini yaşıyor. İnsanların duygularını anlayan ve olaylara esprili yaklaşan Missy, dizinin en eğlenceli karakterlerinden biri. Üstelik, Sheldon’a en sert eleştirileri de o getiriyor.
